Czym jest motywacja?

Motywacja jest motorem napędowym w naszych codziennych zmaganiach. Bóg wyposażył nas w nią, byśmy mogli każdego ranka wstawać, stawiać sobie cele, czerpać radość z działania, osiągać sukcesy, a także rozwijać się fizycznie i duchowo dla Bożej chwały. Powstaje jednak pytanie, jak mądrze i w pełni wykorzystywać Boży dar, który został nam dany?

Według współczesnej nauki motywacja to system procesów psychicznych i fizjologicznych odpowiedzialnych za uruchomienie, nadanie kierunku i podtrzymanie zachowania tak długo, aż zostanie osiągnięty zamierzony cel. Na przykład maratończyk, którego celem jest przebiegnięcie 42 kilometrów w jak najkrótszym czasie, musi dostosować swoje życie do planu treningu, zastosować odpowiednią dietę i skutecznie regenerować swoje siły, aby w końcu stanąć na linii startu, ruszyć, odpowiednio rozłożyć siły, wygrać ze zmęczeniem, wreszcie przekroczyć linię mety i cieszyć się z sukcesu. Motywacja jest zatem niewidzialną siłą, która każe nam tak modyfikować nasze zachowanie, abyśmy mogli osiągnąć sukces lub uniknąć porażki.

Co nas motywuje?

Przede wszystkim nagrody i kary – tak dobrze znane nam pojęcia. Chęć uniknięcia kary czy zdobycia nagrody jest bardzo silnym motorem naszego działania. Motywuje nas także zaufanie innych i wspólna wizja. Dla większości z nas działanie ramię w ramię z innymi jest nagrodą samą w sobie – akceptacja i współpraca z innymi daje poczucie przynależenia, a co za tym idzie – poczucie ważności. Motywacją może być też po prostu zwykła, acz bardzo skuteczna, perswazja. Wreszcie atrakcyjność nagrody lub atrakcyjność samego działania motywują niemal wszystkich z nas.

Motywacja jest zatem niewidzialną siłą, która każe nam tak modyfikować nasze zachowanie, abyśmy mogli osiągnąć sukces lub uniknąć porażki.

 

Istotne jest również poznanie przyczyn braku motywacji. To te rzeczy, którym musimy się przeciwstawić lub do których nie możemy dopuścić. Skuteczną deprymację i zniechęcenie stanowią nadmierny stres i niedostosowane wymagania innych (w pracy i w domu). Podobnie sytuacja wygląda w przypadku braku wsparcia ze strony najbliższych, szczególnie w przypadku osób o niskiej samoocenie. Brak celów życiowych, poczucie beznadziei, apatia, depresja czy chociażby zwykłe zmęczenie to ciemne strony życia, które okradają nas z radości i siły do działania. Ale motywacji pozbawia nas jeszcze coś więcej. Często jest to po prostu nasze lenistwo, ale również bezpodstawny pesymizm czy strach przed porażką. Brakuje nam wzorów do naśladowania, nie ufamy własnym możliwościom, tracimy wizję.

Biblijna motywacja

Pan Bóg przez swoje Słowo motywuje nas, abyśmy żyli w zgodzie z Jego wolą. Stawia przed nami swoje obietnice dotyczące życia na ziemi i Jego Królestwa Niebieskiego. Jedna z licznych obietnic, która jest szczególnie motywująca, a zarazem jest pierwszym przykazaniem połączonym z obietnicą, to piąte przykazanie, mówiące o tym, że Bóg chce błogosławić tych, którzy będą szanowali swoich rodziców: Czcij ojca swego i matkę swoją, aby długo trwały twoje dni w ziemi, którą Pan, Bóg twój, da tobie (Wj 20:12). Bóg posługuje się również więziami międzyludzkimi i zachęca nas do tego, byśmy motywowali się wzajemnie: A poza tym, bracia, prosimy was i napominamy [zachęcamy] w Panu Jezusie, abyście stosownie do otrzymanego od nas pouczenia, jak macie postępować i podobać się Bogu, jak zresztą postępujecie, abyście tym bardziej obfitowali (1Ts 4:1).

Pomagajmy jedni drugim

Możemy sobie nawzajem pomóc odnajdywać źródło motywacji. Przede wszystkim uświadamiając sobie Bożą obecność i Bożą moc w naszym życiu, nakierowujemy nasze myśli na największe zwycięstwo – dobrego Boga nad złem. Jeśli to konieczne, możemy sobie wzajemnie pomóc sprecyzować cele i zachęcać do działania na wytyczonym torze.

Jak jeszcze skutecznie motywować innych?

Oto parę rad:

1.Cel musi być zgodny z Bożą wolą. Inaczej nic nie ma sensu. Gdyż jeśli Pan domu nie zbuduje, próżno trudzą się ci, którzy go budują (Ps 127:1). Jak szukamy Jego woli? Przede wszystkim w Słowie Bożym i modlitwie.

2. Nasze cele nie mogą być ani zbyt łatwe, ani zbyt trudne. Zbyt łatwy w osiągnięciu cel nie jest wyzwaniem i wiąże się z niskim pobudzeniem motywacyjnym (nuda). Zbyt trudny cel może okazać się tak nierealny, że zniechęci nas już na wstępie. Należy stawiać sobie cele atrakcyjne i raczej trudne, ale na nasze możliwości. Pamiętajmy, że Bóg wyposaża nas we wszystko, co potrzebne, do zadań, które są zgodne z Jego Słowem.

3. Należy oszacować czas potrzebny na wykonanie zadania. Za krótki czas będzie przeszkodą do wykonania zadania, może być bezpośrednią przyczyną poddania się. Z kolei zbyt długa rozpiętość w czasie może spowodować znużenie lub wypalenie, a w efekcie porzucenie zadania.

4. Wielkie zadania można podzielić na krótkie odcinki czasowe. Gdy nasze zadanie jest bardzo czasochłonne, krótsze odcinki wykonania, z gratyfikacją po każdym, będą dodatkowym zachęceniem. To lekarstwo dla niecierpliwych i znudzonych. Każdorazowe podsumowanie kolejnych kroków będzie dobrym punktem odniesienia na drodze do celu. Daje ono poczucie satysfakcji i zastrzyk pozytywnej energii potrzebnej do dalszego działania. Najmniejszy sukces daje nam poczucie bezpieczeństwa i wzrost zaufania do własnych sił i możliwości. Nie należy jednak przesadzać z gratyfikacją, by nie stała się atrakcyjniejsza od samego celu.

5. Przypominanie sobie o celu jest istotną motywacją. Podczas całego procesu zdarzają się momenty, kiedy człowiek zastanawia się: „Czy naprawdę warto?”. Dylemat ten pojawia się szczególnie w obliczu trudności. Wtedy szczególnie należy zwrócić swoją uwagę na zamierzony cel. Wizja lub świadomość przyjemności płynącej z osiągnięcia oczekiwanego celu musi być nieustannie kultywowana, podtrzymywana i pielęgnowana.

6. Warunkiem sukcesu jest pozostawanie w łączności z Bogiem. Aby doświadczyć błogosławieństwa w działaniu i odczuć prawdziwą radość z nagrody, musimy całkowicie zaufać Bogu. Postawa wdzięczności i pokory przed Bogiem uchroni nas przed znużeniem, zagubieniem i poczuciem bezsensu istnienia czy działań.

7. Niezastąpionym elementem jest wsparcie bliskich. W całym procesie motywacyjnym wsparcie psychiczne ze strony rodziny i bliskich osób są wręcz kluczowe. Nagroda motywuje nas do działania, ale to właśnie miłość i akceptacja są podporą dla każdego z nas w momentach zwątpienia lub porażki.