Imię Boga ma potężną moc. Wołając do Jezusa, wypowiadając Jego imię, możemy czerpać siłę i wiarę ze znajomości Jego znaczenia. Pełnia Jego imienia wprowadza nas w charakter i obietnice, jakie się w nich zawierają.
Potężne Imię Jezus
W trudnych okolicznościach, czy nasz wzrok zatrzymuje się na problemach, a słowa wyrażają lęk? Czy raczej spoglądamy na Jezusa i ogłaszamy moc Jego imienia nad naszymi problemami? Jakąkolwiek mamy potrzebę, zawsze możemy znaleźć odpowiedź i nadzieję w jakimś aspekcie Jego imienia.
Potrzebujemy pokoju? Uzdrowienia? Uwolnienia, miłości, pocieszenia, zapewnienia lub wskazówek? Wszystkie te rzeczy zawierają się w Jego świętym imieniu, niczym w wiecznym źródle, z którego wypływają wszelkie dobra. Kiedy przechodzimy próby, musimy nauczyć się polegać na prawdzie Jego imienia. Tylko wtedy nasze potrzeby zostaną zaspokojone.
Jak wyraził to autor psalmu: Wtedy wzywałem imienia Pana: Ach, Panie, ratuj duszę moją! Łaskawy i sprawiedliwy jest Pan, litościwy jest nasz Bóg (Ps 116:4-5). Psalm 116. jest wspaniałym przykładem, jak możemy oprzeć się na Bożym imieniu w poszukiwaniu ochrony i wyzwolenia.
Ucisk i zmartwienie przyszły na mnie – śpiewał psalmista z bólem w sercu. Wtedy wzywałem imienia Pana: Ach, Panie, ratuj duszę moją! Następnie autor psalmu przypomina Bogu o majestacie, jaki zawiera się w Jego imieniu: Łaskawy i sprawiedliwy jest Pan, litościwy jest nasz Bóg.
Hebrajskie znaczenie Imion
W pojęciu starożytnych Hebrajczyków imię człowieka było nierozerwalnie związane z charakterem. Czyli mówiąc wprost, imię świadczyło o reputacji osoby. W czasach Starego Testamentu okazanie czci i szacunku dla czyjegoś imienia było równoważne z czcią i szacunkiem dla noszącego je człowieka. A także dla wszystkiego, co on reprezentuje.
Co więcej, imię często mówiło wiele o marzeniach i oczekiwaniach, jakie wiązali z dzieckiem jego rodzice. Często nadawali dziecku imię w nadziei, że w swoim życiu wypełni ono jego znaczenie. Na przykład, jeśli rodzice nazwali syna Dawid, co znaczy „umiłowany”, mieli nadzieję, że dziecko wyrośnie na mężczyznę darzonego miłością przez Boga i ludzi. Wielu Izraelitów wierzyło, że nadając dziecku odpowiednie imię, mogą wpłynąć na jego przeznaczenie.
W Nowym Testamencie czytamy, że Jezus kontynuował tę tradycję, kiedy zmienił imię swojego przyjaciela, Szymona: Jezus odpowiadając, rzekł mu: Błogosławiony jesteś, Szymonie, synu Jonasza, bo nie ciało i krew objawiły ci to, lecz Ojciec mój, który jest w niebie. A Ja ci powiadam, że ty jesteś Piotr, i na tej opoce zbuduję Kościół mój, a bramy piekielne nie przemogą go (Ew.św.Mat 16:17-18).
Jezus zaczerpnął imię Piotr z greckiego słowa petros. To znaczy „skała” i nadał je przyjacielowi jako prorocze słowo mówiące o powołaniu i przyszłości Szymona w Królestwie Bożym.
Imię Boga
Jeśli imiona ludzkie były tak ważne dla Boga, autora wszystkich symboli i metafor, o ile ważniejsze musi być Jego własne imię? Wyobraźmy sobie tylko, jaka głębia charakteru jest zawarta w imieniu, które Bóg nadał samemu sobie. Więc nic dziwnego, że zostaliśmy wezwani, aby czcić Jego imię!
Objawiając się Mojżeszowi, Bóg posłużył się imieniem Jahwe, ale ludzie uznali, że imię to było zbyt święte, aby je wypowiadać lub zapisywać. W Biblii hebrajskiej znajdujemy zapis tego imienia w postaci tetragramu: JHWH (język hebrajski nie posiada samogłosek).
Starożytni skrybowie czuli się niegodni zapisywać całe imię Boga, więc często zapisywali tylko dwie z czterech liter. Inni sięgnęli po drugie imię, pod którym Bóg objawił się ludziom – Adonai, tłumaczone jako Pan.
Każdy z aspektów imienia Boga, które umieścił On w Piśmie Świętym, objawia jakiś odcień Bożego charakteru i Jego relacji z nami. Imię Boga powinno być otoczone czcią za to, czym jest: wyrazem Bożej chwały i natury.
Dzieląc się swoim imieniem, Bóg objawia siebie jako Osobę, oferując ludziom możliwość nawiązania z Nim relacji. Bóg nie tylko objawia się w osobisty sposób, ale zgodnie z biblijnym rozumieniem imienia, jednocześnie objawia ludziom swój charakter i chwałę.
Imię Boga odpowiedzią
Tysiące lat później mamy tę samą możliwość wzywania imienia Pana. To jest częścią naszego chrześcijańskiego dziedzictwa, elementem spuścizny pozostawionej nam przez Boga Ojca oraz Jezusa, Jego Syna. Naszą główną odpowiedzialnością, wyjaśnia autor psalmu, jest przyjęcie wolności, jaką daje nam Bóg i uszanowanie jej.
Podniosę kielich zbawienia i wzywać będę imienia Pana. I w końcu, jak stwierdza autor psalmu, kiedy Bóg nas uwalnia, pozostaje nam jeszcze jeden obowiązek: wdzięczność. Pisze: Tobie złożę ofiarę dziękczynną i będę wzywał imienia Pana.
Ten prosty, trzyczęściowy model objawiony w Psalmie 116. jest dobrym punktem wyjścia do włączenia imienia Boga w nasze codzienne życie.
Zaproszenie do pełni
W trzecim rozdziale Księgi Wyjścia czytamy o tym, jak Bóg, przemawiając z płonącego krzewu, ogłosił Mojżeszowi swoje imię jako JESTEM, KTÓRY JESTEM (Wj 3:14). To jest deklaracja Bożego samoistnienia. Wśród Izraelitów można było nadać własne imię innej osobie, miejscu lub rzeczy, w wyniku czego przechodziła ona pod wpływ i opiekę dawcy imienia.
Zatem Bóg, objawiając swoje imię, dawał ludziom możliwość zyskania ochrony, błogosławieństwa i przykrycia, jakie ono zapewnia. Jakie to ma znaczenie? Dwojakie: jest zaproszeniem do relacji z Bogiem i zachętą, abyśmy prosili Go o ochronę i błogosławieństwo.
Bóg oferuje nam nie tylko błogosławieństwo poznania Go osobiście, ale oferuje nam także błogosławieństwo pełni wszystkich korzyści. Czyli wpływu, przychylności i ochrony – wszystkiego, co niesie ze sobą Jego imię. Bóg jest Królem całej ziemi. Jako Król oferuje nam wieczną ochronę i błogosławieństwo swojego imienia zarówno w życiu doczesnym, jak i przyszłym.
Wszystko, czego potrzebujemy, to po prostu uwierzyć w Jego imię. W Nowym Testamencie czytamy, że jeśli będziemy wzywać imienia Pana, doświadczymy zbawiającej mocy Boga zarówno w sferze fizycznej, jak i duchowej (Dzieje Apost. 2:21).
Imię Boga a Jego chwała
Bóg pragnie przyciągnąć bliżej do siebie swoje dzieci i obdarzyć je korzyściami swego imienia. On sam obiecał Izraelitom: Na każdym miejscu, na którym nakażę ci wspominać imię moje, przyjdę do ciebie i będę ci błogosławił (Wj 20:24).
Imię Boga, Jego czyny i chwała są ze sobą nierozerwalnie związane.
Imię Boga, Jego czyny i chwała są ze sobą nierozerwalnie związane. Jego imię opisuje, kim On jest na przestrzeni wieków, co czynił i nadal będzie czynił. Na przykład, Bóg, który był nazywany Jahwe Rafa, nigdy nie przestał nim być. Nadal jest Jahwe Rafa, Bogiem, który uzdrawia. Bóg nie utracił mocy uzdrawiania, kiedy umarł ostatni apostoł. On był, jest i zawsze będzie Jahwe Rafa.
„Moje mię to Jahwe Rafa – mówił dalej Pan. – Jestem Bogiem, który uzdrawia. Nigdy nie przestałem uzdrawiać. Wciąż to robię. Wiele moich dzieci twierdzi, że Bóg już nie uzdrawia. Pozbawili mnie chwały, którą dzięki temu otrzymywałem. Część mojej chwały od nich odeszła”.
Święć się Imię Twoje
Jaki jest rezultat poznania pełni atrybutów imienia Boga i oddania Mu czci? W Księdze Daniela czytamy: Lud tych, którzy znają swojego Boga, umocni się i będą działać (Dn 11:32). Poznanie pełni imienia Boga, Jego charakteru i atrybutów jest nieodłącznym aspektem poznawania samego Boga.
Każda część istoty Boga jest proroctwem, każda część Jego istoty jest pokojem, każda część Jego istoty jest miłością. A także każda część Jego istoty jest światłem, każda część Jego istoty jest sprawiedliwością, każda część Jego istoty jest łaską. Moglibyśmy wymieniać bez końca – każda część Jego istoty zawiera się w najpełniejszym wyrazie każdego aspektu Jego imienia.
Zatem Boże dzieła i Jego imię są ze sobą nierozerwalnie związane. Boże dzieła nie tylko ukazują Jego chwałę; one są Jego chwałą. Jego chwała zawiera się w Jego dziełach. Dzieła Boże – uzdrowienie, uwolnienie, pokój, zaopatrzenie i miłość – są manifestacją Jego chwały. Jego imię, Jego dzieła i Jego chwała są ze sobą nierozerwalnie związane.
W Imieniu Moim…
Imię Boga reprezentuje coś, co na zawsze pozostanie niedostępne ludziom. Możemy jedynie zakosztować istoty imienia Boga. Nie posiadamy w sobie Bożych cech, jakie reprezentuje Jego imię.
Na przykład, jeśli nie mieszka w nas Bóg pokoju, nie możemy doświadczyć, czym jest prawdziwy pokój. Jeśli nie mieszka w nas Bóg miłości, nie możemy prawdziwie kochać. Potrzebujemy, aby pełnia Jego imienia, Jego dzieła i chwała zamieszkały w naszym wnętrzu. Co zatem Jezus miał na myśli, gdy modlił się: Objawiłem imię twoje ludziom, których mi dałeś ze świata (Ew.św.Jana 17:6)?
Jezus objawił swoim uczniom Boga Pokoju, Jahwe Szalom. W Jego imieniu jest też uzdrowienie – Jahwe Rafa. W imieniu Jahwe Makkaddeszem objawił im uświęcenie. Jezus objawił światu wszystkie atrybuty Boga – pełnię Jego imienia.
Przyjmij Boże obietnice
Po pierwsze, musimy regularnie przywoływać znaczenie Bożego imienia w naszym życiu i uwielbić Go za nie. W drugiej kolejności, musimy przyjąć wolność i błogosławieństwo, jakie to imię zawiera. I po trzecie, musimy być wdzięczni za chwałę, jaką Bóg objawia przed nami poprzez swoje imię.
Ostatnim krokiem we włączaniu pełni imienia Boga w nasze życie jest podjęcie świadomych wysiłków, aby odnosić je do każdego obszaru życia i decyzji, jakie podejmujemy. Musimy polegać na Bożym zaopatrzeniu dla naszego życia.
Jedyną rzeczą, która pozwala nam być aktywnymi i odpowiedzialnymi w wierze, jest fakt, że Bóg już otworzył nam drzwi do skarbnicy swoich zasobów. Kiedy złożył na nas swoje imię, umieścił w nas także swoją obietnicę, że jako Pasterz i Król, będzie troszczył się o każdą naszą potrzebę.
Głoście Imię Boga
W Wielkim Nakazie Misyjnym Jezus umożliwił nam dokonywanie tych samych dzieł, których On dokonywał (Ew.św.Mat. 28:16-20). Jako Jego naśladowcy otrzymaliśmy przykazanie, aby objawiać innym pełnię imienia Boga:
Idąc na cały świat, głoście ewangelię wszystkiemu stworzeniu. Kto uwierzy i ochrzczony zostanie, będzie zbawiony, ale kto nie uwierzy, będzie potępiony. A takie znaki będą towarzyszyły tym, którzy uwierzyli: w imieniu moim demony wyganiać będą, nowymi językami mówić będą, węże brać będą, a choćby coś trującego wypili, nie zaszkodzi im. Na chorych ręce kłaść będą, a ci wyzdrowieją (Ew.św.Mar. 16:15-18).
Jezus powiedział to, podkreślając, że to w Jego imieniu otrzymamy moc. Boże imię jest cenne. Sama moc tego imienia otwiera wszystkie źródła uzdrowienia. Dzięki mocy Jego imienia mamy dostęp do wszelkich zasobów. W mocy Jego imienia zawiera się wszelki autorytet.
Artykuł napisany na podstawie książki wydawnictwa Koinonia: JA JESTEM. Dziedzictwo pełni imienia Boga.
