Otwarcie Muzeum Historii Żydów Polskich przy udziale prezydentów Izraela i Polski
Dnia 28 października 2014 r. w Warszawie odbyło się uroczyste oficjalne otwarcie Muzeum Historii Żydów Polskich, w którym wzięli udział prezydent Izraela, Reuwen Riwlin, oraz prezydent Polski, Bronisław Komorowski. Uroczystości te są ukoronowaniem bardzo dobrych obecnie relacji polsko-izraelskich. Stanowią wielkie i historyczne wydarzenie dla obu krajów, są zdecydowanie czymś więcej niż sukcesem politycznym. Pokazują, jak bardzo zbliżyły się do siebie oba narody w ostatnim 20-leciu. Pierwsze wystawy w Muzeum otwarto dla zwiedzających w poprzednim roku. Powstało miejsce, które przywraca pamięć o życiu Żydów w Polsce. Pisała o tym Wiola Niedziela w numerze letnim z 2013 r.: „Spośród wszystkich miejsc pamięci w naszym kraju dostępnych dla zwiedzających to muzeum i jego otwarcie były bardzo wyczekiwane. Gmach mieści się w Warszawie, tuż obok Pomnika Bohaterów Getta. Taka lokalizacja nie jest przypadkowa. Stojący obok pomnik przypomina nam o tych, którzy zginęli. Muzeum zaś mówi o tych, którzy żyli. W miejscu, w którym w przeszłości znajdowało się warszawskie getto, zbudowano muzeum opowiadające o… życiu”.
Na tle całej Europy
Takiego renesansu kultury i religii żydowskiej oraz solidarności z Izraelem jeszcze w historii Polski nie było. To już nie tylko nieśmiała chęć odkrywania korzeni żydowskich – to pełne i świadome pragnienie solidarności z narodem izraelskim. Światowe media zgodnie zauważają ten trend, pisząc nawet, że Polska jest bardziej przyjazna Żydom niż inne kraje Europy Zachodniej, w których antysemityzm znowu przybiera na sile. Zauważył to m.in. „The Economist” czy „New York Times”, w którym napisano: „Podczas gdy antysemityzm znowu stał się bardziej widoczny w całej Europie, coś zupełnie innego rośnie w ogromnym budynku w centrum Warszawy”. Bardzo trafnie ujął to Piotr Kadlicik, wiceprezes Gminy Wyznaniowej Żydowskiej w Warszawie. Podkreślił: „Żydzi są bici na ulicach w Niemczech, Francji czy Skandynawii, gdzie synagogi są palone; tu, w Polsce, nie ma żadnej z tych rzeczy. Myślę, że teraz bezpieczniej jest chodzić w jarmułce po Warszawie niż w niektórych dzielnicach Paryża”. Podobnie o zmianie proporcji w odniesieniu do postaw antysemickich wypowiedział się znany reżyser Adam Zucker w wywiadzie dla „The Times of Israel”. Zaakcentował on niezwykłą przychylność Polski dla Żydów (mówiąc nawet o zjawisku narastającego filosemityzmu), szczególnie widoczną na tle innych krajów Europy.
Bardzo popularne są dziś w Polsce (jako jedynym kraju na świecie) festiwale kultury żydowskiej, organizowane tu praktycznie co miesiąc, w różnych częściach kraju. Do największych należą m.in. czerwcowy krakowski Festiwal Kultury Żydowskiej, sierpniowa Warszawa Singera, majowy warszawski Międzynarodowy Festiwal Filmowy Żydowskie Motywy. Do tego nie sposób zapomnieć o wielu festiwalach muzycznych czy coraz to nowych restauracjach inspirowanych żydowską kuchnią, słyszymy także o systematycznie odnawianych kirkutach, powstają nowe synagogi. Ciekawym zjawiskiem jest też zainteresowanie modą: na hebrajskie idee, wzornictwo, wystrój wnętrz czy elementy stroju.
Prezydenci obu krajów i wzajemne relacje obu narodów
O tym, jak bardzo ważny jest dla Polski Izrael w polityce międzynarodowej, niech świadczą słowa polskiego prezydenta, Bronisława Komorowskiego, wypowiedziane podczas otwarcia Muzeum Historii Żydów Polskich: „Nie da się zrozumieć i w pełni przeżyć historii Polski bez znajomości historii Żydów polskich. Nie da się również zrozumieć historii Żydów bez znajomości historii Polski”. Podobne słowa wypowiedział prezydent Izraela, Reuwen Riwlin, obecny na uroczystościach otwarcia Muzeum: „Nawet jeśli Żydzi zostali oderwani od Polski, jest rzeczą wręcz niemożliwą oderwać Polskę od Żydów”. Prezydent Polski zapewnił, iż „Polska podziela troskę o to, aby bezpieczeństwo Izraela było elementem w porę dostrzeganym przez społeczeństwo międzynarodowe”.
Izrael i Polska, od zawsze połączone ze sobą nie tylko tradycją i historią, dopiero po uzyskaniu demokratycznych fundamentów mogą w pełni realizować wspólną politykę opartą na dobrych braterskich relacjach. Dzisiejsze deklaracje o czynnej współpracy dowodzą, że oba kraje uporały się z piętnem przeszłości i historia nie stanowi już przeszkody we wzajemnych relacjach. W odniesieniu do obecnych wydarzeń Polska staje po stronie Żydów i zachęca do tego inne kraje. W samym centrum Europy podniesiony zostaje donośny głos, pełen szacunku dla Izraela, który wskazuje na jedno słowo: życie.
