Święto Namiotów (z hebr. Sukkot) ma bogaty biblijny kontekst. Kiedy myślami przeniesiemy się w czasie do 40-letniej wędrówki narodu izraelskiego po pustyni, przypomnimy sobie, w jaki sposób Bóg ponadnaturalnie zaopatrywał Izraelitów we wszystko, czego potrzebowali. Święto Namiotów jest świętem Pana Boga, ponieważ Bóg jest w samym jego centrum. I jest to święto bardzo radosne! Czas Święta Namiotów to celebracja Bożej dobroci oraz czas przynoszenia darów do Jego domu.
Narody świętujące z Izraelem
Całkowite wypełnienie tego święta obejmuje nie tylko Izrael, ale również ludzi z innych narodów. Bóg włącza w to świętowanie także narody, ponieważ sens i przesłanie Święta Namiotów dotyczą również powrotu, drugiego przyjścia Wielkiego Króla i Mesjasza, Jezusa Chrystusa, w Jego chwale i majestacie. Zatem Święto Namiotów znajduje swoje ostateczne wypełnienie w powrocie Jezusa Chrystusa. A ten fakt niesie wielką nadzieję zarówno dla Izraela, jak i dla całej ludzkości.
Prorok Zachariasz obwieścił, że wypełnienie tej obietnicy nastąpi, kiedy wszystkie narody będą co roku pielgrzymowały do Jerozolimy, by uwielbić Króla, Pana Zastępów (por. Ks. Zach. 14:16). W ten sposób narody wypełnią przesłanie Święta Namiotów. Prorok Izajasz również odwołuje się do tego pełnego chwały czasu, kiedy wszystkie narody będą podążać do Jerozolimy, by uczyć się dróg Pana, i kiedy zejdą z wojennych ścieżek (zob. Ks. Izaj. 2:1–4).
Boże odwieczne ramiona
Bóg w swoim Słowie objawia nam, że Jego odwieczne ramiona niosą Izrael, jako naród, przez wszystkie wieki historii. Bóg obiecał to Izraelowi, m.in. w słowach: Schronem pewnym jest Bóg wiekuisty, a tu na dole ramiona wieczne; i przepędził przed tobą wroga, i rzekł: Wytęp! (Ks. Powt. Pr. 33:27).
Kiedy Mojżesz wyprowadzał Izraelitów z Egiptu, nic nie było w stanie zatrzymać tego wielkiego wyjścia, ponieważ niewidzialne, odwieczne ramię Boże samo ich niosło. Egipt był w tamtych czasach największym światowym imperium, ale nawet jego potężne armie nie mogły się równać z Bożymi ramionami niosącymi uwolnienie. Te odwieczne ramiona Boga były rozciągnięte nad Izraelem, ale też go podtrzymywały. Potężne ramiona Boga niosły go i wyrwały z więzów niewoli faraona. Zawiodły Izraelitów do wspaniałej wolności, darowanej przez ich Króla, Pana i Wybawiciela. Izrael został wtedy przez Boga uwolniony również jako królewskie Kapłaństwo i naród święty (z hebr. kadosz – oddzielony), by wypełnił dane mu przez Boga powołanie. Nawet choroby i bieda pozostały za nim, w Egipcie, i nie mogły go dotknąć: A tamtych wyprowadził ze srebrem i złotem i nie było słabego w Jego pokoleniach (Psalm 105:37, BT).
Pieśń Mojżesza
I nadszedł moment, w którym po 40 latach na pustyni, tuż przed odejściem z tego świata, Mojżesz zaśpiewał pieśń zrodzoną w Niebie dla Bożego ludu. Przypomniał Izraelitom o tym wszystkim, co się wydarzyło: że to sam Bóg przeprowadził ich i niósł w ciągu całej drogi przez pustynię: Jak orzeł pobudza do lotu swoje młode, unosi się nad swymi pisklętami, rozpościera swoje skrzydła, bierze na nie młode i niesie je na lotkach swoich. Tak Pan sam jeden prowadził go (Ks. Powt. Pr. 32:11–12). Odnawiająca moc i odwieczne ramiona Boga zabezpieczały Izraelitów, prowadziły ich, ochraniały i zaopatrywały we wszystko, cokolwiek było im potrzebne. Nawet ich ubrania i obuwie nie zniszczyły się w czasie tej wędrówki. Podczas podróży w tym pustynnym, skalistym krajobrazie zawsze mieli wystarczającą ilość żywności, by ich żołądki były pełne, i wystarczającą ilość wody, by zaspokoić pragnienie.
Bóg do dziś troszczy się o Izrael
Po upływie 700 lat od wejścia do Ziemi Obiecanej prorok Izajasz ponownie ogłosił to samo Słowo Pana. To Bóg Izraela troszczy się o swój lud: Słuchajcie mnie, domu Jakuba i cała resztko domu Izraela, których noszę od urodzenia, których piastuję od poczęcia! Pozostanę ten sam aż do waszej starości i aż do lat sędziwych będę was nosił; Ja to uczyniłem i Ja będę nosił, i Ja będę dźwigał i ratował (Ks. Izaj. 46:3–4). Sam Bóg nadal prowadził Izrael, wyzwolił go i objawił swoją potężną moc ze względu na niego. Nawet kiedy go dyscyplinował, pozwolił mu doświadczyć niewoli babilońskiej, przyprowadził go również z powrotem do ojczystej ziemi. Bóg okazał Izraelowi łaskę, miłosierdzie, dobroć i przebaczenie. To wszystko się wypełniło!
Bóg wyprowadził swój naród z niewoli babilońskiej, posługując się nawet ręką króla Nebukadnesara i ręką Cyrusa, króla perskiego. Przyprowadził Izraelitów z powrotem do ich ziemi. Ale nie tylko to się wypełniło. Dzisiaj na naszych oczach Bóg przyprowadził swój naród po raz drugi do jego starodawnej ziemi. Odwieczne ramię Boga nadal chroni naród Izraela. Z każdej strony, z góry i z dołu, Boże ramię ochrania potomków Abrahama, Izaaka i Jakuba. Nowożytny Izrael istnieje. Ten naród żyje tylko dzięki Bogu i Bożej ochronie.
Czas dla narodów
A zatem po 2 tys. lat na wygnaniu Izrael jako naród wrócił do swojej ziemi po raz drugi. I jest w pełni niezależnym krajem. To oznacza, że wszystkie narody wywodzące się z pogan na całej ziemi muszą uznać państwo Izrael w wymiarze narodów świata. I niezmienna Boża obietnica nadal oznajmia wszystkim narodom wieczną prawdę: „Będę błogosławił tym, którzy ciebie [Izrael] błogosławią, i będę przeklinał tych, którzy ciebie [Izrael] przeklinają” (Ks. Rodz. 12:3, parafraza). Izrael jako naród został powołany przez Boga, by przynieść Boże Słowo całej ludzkości. To spowodowało, że relacja pomiędzy Izraelem i narodami jest tak unikalnym zjawiskiem, i to w dwóch kierunkach. Wybór życia lub śmierci jest ponownie postawiony przed narodami. Misją każdego człowieka wierzącego jest to, by na obliczu całej ziemi wnosić to poznanie do całego Kościoła, jak również Izraela, i by pomóc narodom dokonać wyboru ku życiu! Poszukujemy najlepszych sposobów, by przemawiać do przywódców narodów i by wiernie przypominać całemu światu, że pewnego dnia nadejdzie dzień nazwany „Dniem Pana”. To będzie dzień podjęcia decyzji przez narody (zob. Ks. Joela 3:14–17).
Święto Namiotów
Teraz Bóg wzywa Ciało Chrystusa z całego świata, by Jego Kościół rozpoznał Boże plany i postanowienia dotyczące tych spraw. Postanowienia obwieszczone w Jego Słowie. Bóg zaprasza nas do wspólnego z Nim świętowania, ponieważ to On sam wprowadził swój lud z powrotem do ziemi, którą mu przeznaczył. On wysyła teraz posłańców ze swoim proroczym przesłaniem na ten właśnie czas – aby ogłosić narodom i wyspom, że Ten, który rozproszył Izrael, zebrał go z powrotem: Słuchajcie słowa Pana, narody, i zwiastujcie na wyspach dalekich, i mówcie: Ten, który rozproszył Izraela, zgromadzi go i strzec go będzie jak pasterz swojej trzody (Ks. Jer. 31:10).
I obecnie, zgodnie z tym Bożym przesłaniem, narody mają pielgrzymować do Jerozolimy właśnie w czasie Święta Namiotów, aby publicznie wyrazić swoją wiarę i zaufanie do Boga co do przyszłości Izraela oraz wszystkich narodów.
Święto Namiotów samo w sobie niesie potężne, pełne nadziei i radości przesłanie dotyczące chwalebnej przyszłości – dla tych, którzy całkowicie zaufali i uwierzyli Zbawicielowi. To święto deklaruje, że Izrael będzie zbawiony i będzie miał się dobrze! To narody muszą w końcu rozpoznać, w jaki sposób Wszechmogący Bóg troszczył się o Izrael przez tę długą podróż od powołania Abrahama do dnia dzisiejszego – i troszczy się nadal. To On sam przyprowadził Izrael z powrotem do jego ziemi. On sam jest jego Bogiem (zob. Ks. Ezech. 36:22–38).
To święto jest także deklaracją wspaniałego, obiecanego czasu odbudowania wszechrzeczy i nowego czasu dla całej ludzkości. A nawet odnowy natury i świata zwierząt (zob. Dz. Ap. 3:21; Ks. Izaj. 11:1–9; Psalm 98).
Pewni tego, co Bóg obiecał
Kiedy celebrujemy Święto Namiotów w Jerozolimie jako przedstawiciele innych narodów, deklarujemy zarówno przed Izraelem, jak i przed całym światem, że wierzymy we wspaniałą przyszłość. Jesteśmy pewni tego, co Bóg obiecał, i możemy się na to cieszyć już teraz wspólnie z Izraelem! Nie jesteśmy przepełnieni strachem, ale Bożą dobrocią i nadzieją, że nie zgubiliśmy kierunku naszego powołania, nie pozostajemy w zamieszaniu, nie jesteśmy pogrążeni w depresji czy poczuciu beznadziei. Jest dokładnie odwrotnie! Nasze oczy widzą już chwałę Pana Jezusa przychodzącego na tę ziemię, a my z radością oczekujemy Jego ponownego przyjścia i nadejścia Jego Królestwa.
I ty możesz przyjechać i celebrować Święto Namiotów w Jerozolimie. Zrób ten krok, by dołączyć do tysięcy chrześcijan pielgrzymujących z ponad 100 narodów, które w tym roku pojawią się w Jerozolimie między 27 września a 6 października. Zaufaj Panu z całego swojego serca, ponieważ to, co On obiecał, uczyni! On też spełni pragnienie twojego serca (zob. Psalm 37:3–4). Do zobaczenia na Święcie Namiotów w Jerozolimie!
