Ponad połowa powierzchni obecnego Izraela jest pustynią. Południe kraju zajmuje pustynia Negew, która jest bardzo słabo zaludniona i nawet przez zwierzęta słabo zamieszkana. Poza pojedynczymi oazami i sporadycznymi miastami Negew to pustkowie.

Mimo to, czego nie widać gołym okiem, pustynia Negew kryje w sobie wiele skarbów. Gdzieniegdzie pod powierzchnią płyną podziemne rzeki, w wielu miejscach wydobywane są minerały, w południowej części kraju były niegdyś kopalnie, a po północnej stronie możemy znaleźć jaskinie pełne życia – zarówno roślin, jak i zwierząt.

Ku mojemu zaskoczeniu jednym z moich ulubionych miejsc w Izraelu stał się Park Timna na południu kraju, w pobliżu Eilatu. Niegdyś kopalnie Króla Salomona i ważne miejsce handlu, dzisiaj Timna to pustynna atrakcja dla podróżników i miłośników upałów. Ale właśnie tam zobaczyłam też, jak różnorodna może być pustynia, i jak w swoim pozornym półśnie jest majestatyczną oazą spokoju.

Na pustyni Bóg pozwalał człowiekowi odnaleźć Siebie, tam dawał ludziom zwycięstwo nad własnymi słabościami lub wrogiem

Choć po ludzku odnosimy wrażenie, że na pustyni trudno o przetrwanie, zaczęłam się zastanawiać: czy taki obraz daje mi Biblia? To prawda, że pustynia także w Biblii jest miejscem prób i wyzwań, ale zdecydowanie więcej przykładów jest zaskakująco pozytywnych: na pustyni Bóg pozwalał człowiekowi odnaleźć Siebie, tam dawał ludziom zwycięstwo nad własnymi słabościami lub wrogiem. W historiach opisanych w Biblii pustynia jest bardzo często miejscem spotkań Boga z człowiekiem: tam Bóg rozmawiał z ludźmi, dawał objawienia, wypoczynek, a nawet ożywienie!

Na Boży głos Abraham zamieszkał na pustyni. Na pustyni Pan Bóg spotkał się z Mojżeszem twarzą w twarz i objawił mu swoje Imię. Bóg, którego kochamy i wielbimy, po raz pierwszy objawił człowiekowi swoje cudowne i niepojęte Imię właśnie na pustkowiu. Na Boże polecenie Mojżesz wyprowadził Boży lud na pustynię. Tam Izraelczycy otrzymali Boże Prawo. Prorok Eliasz znalazł na pustyni wyciszenie i posilenie. Jan Chrzciciel uczył się życia w czystości i posłuszeństwie na pustyni. I w końcu Pan Jezus wybrał pustynię na miejsce postu i modlitwy.

Zrekonstruowany Przybytek Mojżesza w Parku Timna, według wymiarów i wytycznych biblijnych, jest dodatkowym przypomnieniem o tym, jak cudownie jest zostawić świat za plecami i mieć przed sobą tylko naszego Stwórcę i Zbawiciela. Symbolika i głęboka precyzyjność w projekcie Przybytku przypomina nam, że Boże plany są doskonałe i nieprzypadkowe. Bóg sprawuje nad wszystkim kontrolę, od początku do końca.

To, co dla świata jest symbolem samotności, dla nas jest pokojem. To, co świat kojarzy z błądzeniem, dla nas jest wolnością. Co w świecie brzmi niebezpiecznie, dla nas jest źródłem życia. Dlatego kiedy następnym razem poczujesz, że twoje życie przypomina pustynię, weź Biblię do ręki i wznieś swój wzrok do góry. Bo pustynia to przede wszystkim niezwykłe miejsce spotkań z Bogiem.